ایمپلنت به عنوان یک راه حل مناسب برای جایگزینی دندان های از دست رفته و یا دندان هایی که به صورت مادر زادی غایب هستند و یا به علت تروما (آسیب) از دست رفته اند به کار می رود. به علت اینکه ایمپلنت به فک جوش می خورد برای افرادی که در حال رشد هستند توصیه نمی شود. سن شناسنامه ای برای مشخص کردن اینک ه آیا رشد پایان یافته است یا نه مناسب نمی باشد و نیاز به معاینات کلینیکی دقیق می باشد.
رشد را می توان به افزایش در سایز و یا ابعاد تعبیر کرد. رشد از زمان تشکیل سلول های جنینی آغاز می شود و تا نوجوانی ادامه می یابد. رشد پیشرونده ساختاری اسکلتی در نوجوانی بسیار آهسته است در حالی که توده های عضلانی بدن به افزایش ادامه می دهند. مو و ناخن در تمام طول عمر قدرت رشد خود را حفظ می کنند. رشد را می توان به تشکیل مداوم که به صورت مداوم در تمام طول عمر ادامه دارد تعبیر کرد. رشد از نوزادی تا کودکی و نوجوانی به صورت واضح اتفاق می افتد. به صورتی که تفاوت ها در هر سال بسیار ملموس و چشم گیر هستند ولی در نوجوانی سرعت رشد بسیار آهسته می شود.
برای فهم بهتر ارتباط میان سن و ایمپلنت های دندانی باید اطلاعاتی در مورد ارتباط میان رشد افراد در سالهای اولیه زندگی داشته باشد. به علت سرعت رشد بالا در کودکان بررسی میزان رشد آن ها در فواصل کوتاه ممکن است. فرای مسئله ایمپلنت ثبات فرم دندان ها و ارتباط آن ها با یکدیگر و تغییرات ابعاد سر و صورت بسیار مهم است. گزارش شده که به خصوص در خانم ها به مرور زمان قوس فکی کوچک تر می شود حدودا ۵/۱ میلی متر افزایش طول صورت بین سن ۲۱ تا ۲۶ سالگی گزارش شده است.
موقعیت ایمپلنت ها در فک ها بسته است در حالی که دندان ها به حرکت خود به سمت بیرون و خارج ادامه می دهند. این تغییرات در هر دو جنس (زن و مرد) اتفاق می افتد. بخصوص در پروتز های متکی بر ایمپلنت در خلف فک که نقش جویدن را به عهده دارند این مسئله می تواند بسیار مهم باشد و با ثابت ماندن ایمپلنت و حرکت دندان های مجاور با دندان های روبه رو فاصله ایجاد شود جویدن بیمار تحت تاثیر قرار بگیرد.
وقتی در فکی که ایمپلنت می گذاریم دندان های طبیعی هم وجود داشته باشند. به صورت مرتب امکان بوجود آمدن مشکل (باز شدن تماس) بین روکش های ایمپلنت و دندان وجود دارد. گزارش شده است که حدود ۴۰% روکش ها تماس خود را با دندان ها از دست می دهند. این از دست دادن تماس در هر دو جنس (زن و مرد) وجود دارد و برابر می باشد. این مسئله در فک پایین از بالا شایع تر است و به مرور زمان نیز بدتر می شود.
در روکشهای قدامی ایمپلنت چند مسئله امکان دارد بوجود بیاید:
علت این ها رشد دندان ها به سمت بیرون از حفره و داخل دهان می باشد متعاقب این مسائل لثه سطح بیرون ایمپلنت نیز به مرور زمان نازک تر می شود. همیشه موفقیت ایمپلنت به عدم وجود درد و عفونت وجوش خوردن ایمپلنت به استخوان اطلاق می شود ولی تغییر در زیبایی بیمار نیز باید به منزله شکست تلقی شود وجود رشد دراز مدت سیستم اسکلتی سر و صورت می تواند موفقیت درازمدت ایمپلنت را تحت تاثیر قرار دهد.
آیا کاندید کاشت ایمپلنت فوری هستید؟ کافیست با بهترین متخصص ایمپلنت دکتر آریام تماس بگیرید.